Devrik cümlelerimin fışkırdığı devrilmiş yüreğimin yamaçlarından sesleniyorum sana;
beni azat et yokluğumun karasına!..
Yokluğunla mutlu olayım baharın ilk adımlarında...
Baharın renk karması olayım, maviye çalan gözleriyle göğün...
Bırak beni, yapışmasın gölgen tenime.
Bedenimi titreten sorgusuz gün ışıklarını çek üzerimden.
Beni bırak aşk yorgunluklarımın derinliğine.
Derin düşlerini, vakitsiz hayallerini al benden...
Mevsimi boğuk, aciz bir zaman diliminde sırılsıklam et beni,
beni tarihin kargaşalı sokaklarından huzura it ...
Huzur sokaklarından sürükle beni, dökülsün bedenimden terler, kan revan olayım...
İncitme, sözcüklerimden çıkan sen yağmurlarını!
Sen sevdanın barış yanlısı ol.
Göklerin doldurduğu nehirlere bırak kendini; sürüklesin seni kızgın, kırgın, saf sular.
Kurumuş, çatlamış kemiklerinden alsın vebalı sözlerimi, harflerimi...
Devrilmiş yüreğimin yamaçlarından sesleniyorum sana;
sen kabarmış bir hayal ol yüreğimin derinliğinde, ben ise derinliğin mevsimsiz zamanı olayım...





Not: Şiiri okurken linkini vereceğim müziği dinlemenizi rica ederim. www.youtube.com/watch?v=Sc_6n6YwAwA