Aşk konuşmayı beceremediğim bir dil
Gözlerinse bambaşka bir dünya
Aşk en büyük hata olabilir ama
En güzel hataya ne dersin ?

Hiç tanımadığım,tanıyamadığım sevgiliye
En güzel şiirlerimde,adını sayıklattım kaleme
İsyanım sensiz geçen,gündüz ve geceye
Sensiz yaşanan sevgiye

Sen gidince kabusa döndü rüyalarım
Ve de kışa döndü yazım
Beni hiç sevemeyen birine
Niçin ağlarsın ey dertli sazım ?

Hiç tanımadığım,tanıyamadığım sevgiliye
Şiirler romanlar yazdım sebepsizce
Ben seni sevmiştim ölürcesine
Sense terk ettin beni nedensizcesine

Gönlümde bir hastalık,adı aşk
Kurtulamıyorum ne yaparsam yapayım
Söyle ben sensiz ne yapayım ?
Ben sensiz nasıl yaşayım ?

Hiç tanımadığım,tanıyamadığım sevgiliye
Haber salın koşarak gelsin
Gittiğinden beri kan ağlıyorum bilsin
Amacı beni öldürmekse başkasına gitsin

Uçsuz bucaksız yollar,sonsuz çöller
Biz birleşemedik onlar birleştiler
Ben mektup yazıp yolladıkça
Onlar aramıza duvarlar ördüler

Hiç tanımadığım,tanıyamadığım sevgiliye
Bu şiir hediyem olsun
Baktıkça satırlarıma aşkı bulsun
Sende aşık olacaksın,Allah’ın yarattığı bir kulsun

Ruhsuz şehrin,renksiz sokaklarında
Yaşıyorum öylesine,sensiz
Her nefesimi son nefesim gibi
Çekiyorum içime,sensiz

Tanımak istemediğim sevgiliye
Bu şiir,bu kıta son olsun
İster yırtsın,ister okusun
Yeter ki bana gerçekten aşık olsun



06.03.2013
Ankara
Bayram Bahadır Boztepe