Can çekişiyor gecenin kollarında
Bedenimden bıçakla kesilmiş hayallerim
Ancak göz yaşlarıyla çiçek açar çiçeklerim
Son günlerde fazla yeşillenmekte
Hayal kırıklarından bahçelerim

Gözlerimde belirmekte can alıcı kabuslar
Ellerim inkar etsede bir tutam saçın mükemmelliğini
Parmaklarım bir kadının parmak izlerini saklar
Yüzüm deyse sararmış bir matem maskesi
Her gün başka bir hatırada intihar etmekteyim

Gece yıldızlarda saklar bütün ışıltısını
Bense her gece tekrar tekrar ezberle tirim gökyüzüne
Güneşin her batışında kulaklarıma sapladığı o ayrılık şarkısını
Ve yıldızlara saklarım hayallerimin tozlu ışığını
En sonunda kaybederim gecenin en buruk saatinde aklımı

Ah! benim gözleri kör kulakları sağır yalnızlığım
Ne zaman göreceksin acımı ve ızdırabımı
Ne zaman duyacaksın kalbimden kopan o çığlıkları
Hissederde söylemez misin bu ızdırabın çaresini
Yoksa sağır ve kör olan benimde
Ben miyim seni duymayan ve görmeyen
Oysa birlikte başlamıştık bir kabusu baştan yazmaya
Söylesene nokta olamaz mıyım beni anlatan bir romana
Bende bitemez miyim bir rüyanın bitmesiyle
Neden mahkumum yarım kalmış bir yaşamın cehennemine
Söylesene neden her gece defalarca ölüpte
Her sabah biraz daha eksik doğmaktayım
Söylesene...