11
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1082
Okunma
Bir öykünün başlangıcıydı
Çalıkuşu serisi
Her papatya gördüğümde
sen geliyorsun o çocuk duruşunla
Gökkuşağı renginde
Ne çoktu yağmurdaki rengin
Toprak su kadar temiz
Ne kadar asildin
Benim rengimdin
Mavi olsam da
Biraz senden
Bulut kırıklarımdan düşerken
Kör olsam da tanırdım seni
Yani benim güzel papatyam
Özlüyordum seni her mevsimde
Sanki yüreğim serçe tedirginliğinde
Ne bir eksik ne bir fazlaydı yandığım ateş
Sürgünde kalmış
ya benim çaresizliğim
Yada umudumdu o papatya.
Yaşıyordum şimdi hayatın çelişkilerinde
Aşka isyan
İhtilal gibi sen kokuyorsun
Kokun dolarken geceme
Aşkında kalmışım papatyam
Şimdi tüm çıplaklığınla aklımdasın
Dalıp dalıp giderken gözlerin uzağa
Ne oldu be gözüm
İçinde yanan birimi var
Bırak
Bırak ben yanayım ki,
Yağmur gözlerinden süzüleyim
EĞER AŞKIMI YAŞARSAM İÇİMDE
VE SONUM OLSADA
BU SENİ KIRMADAN OLUR
ONDANDIR SENDE BÖYLE KALIŞIM
SANA YAZDIĞIM HER DİZE
İÇİMDEKİ
İÇİMDEKİ SATIRLARDANDIR BE ÇALIKUŞU
İzmir 21 / 04 / 009
yazdığım ilk çalıkuşu şiiriydi
gözlerime sen düşende
aa
Mahir ULAŞ
5.0
100% (12)