I. Sana

Yalnızlığım da olmasa
Kim sarabilir üşüyen düşlerimi

Ben en çok
Yalnızken hayal ediyorum seni
İyi ki yalnızlığım var
Ve sen her daim bendesin, benimlesin
Artık korkmuyorum
Uzun kış gecelerinin ayazından
Tutuyorum hayalinin ellerinden
Isınıyor yüreğim
Hele gözlerime baktığında eriyorum

Biliyor musun?
Seni sevmek hayalini sevmekten daha zor

Gelip gitmelerine alıştım da
Hala bu korkumu yenemedim
Her geri geldiğinde
’Her an gidecekmişsin hissi’
Ve biliyor musun..
Hislerim beni hiç yanıltmadı
Her seferinde yeniden gittin

Peki bu defa ne kadar kalacaksın?

Korkuyorum sana yeniden alışmaktan
Ve ansızın çekip gittiğinde geride bırakacaklarından


II. Bana

Boş ver!
Sal engine gitsin demeyeceğim
Çünkü gelmiyor dengine
Gelmiyor giden geriye
Gelse de kalmıyor
Hiç bir şey eskisi gibi olmuyor
Belki yalnız kaldıkça
Sızlayacak sol yanım
En yakın arkadasım olacak
Yastıgım ve yorganım
Hiç kimseler duymayacak sesimi
Duyuramayacağım!
Duyanlar ise anlamayacak
Dönüp arkasını gidecek herkes
Bir ben kalacağım kendime
Bir de içimdeki yaram elimde
Bu ayrılıklar bu aşklar
Bu acılar olmasaydı
Bir değeri kalır mıydı gidenlerin
Bilmiyorum.
Benim tercihim
Ne kadar uzak olursalar olsunlar
Onları kalbimde yaşatmak
İnsana en güzel arkadaş
Kağıdı ve kalemidir
Yazar yazabildiği kadar
Döker içindeki zehri apak sayfalara
Kalmaz mahşere hiç bir hesabı
Burada bitirir dünya sürgününü
Sadece kabullenir ayrılıkları
Sevdanın o dirençli sancısı
Nasılsa sarar bir gün tüm yaraları

../Sen aşkla kal, şiirle nefes al, bırak isteyen isdiği kişiyle istediği yerde kalsın/..



Dilruba Emine Genç 28 Şubat 2013 Perşembe / 02:10