3
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
1031
Okunma
Kendi elindeki paslı bir bıçağa bakıp yalan söylemek gibidir
yaşamak ve yaşamamak dürüstçe
yüzlerinin kibirleri eflatun
dillerinde cümle moru
ölü bir yengeç taklidine yas sevinçleriyle
o benim
o benim yalnızlığım savaşı
ama uzun sürmeyecek
ten ve ter sessizliği
şimdi sokak lambaları size ait
boşalın şehirlere
caddelere
dualarınız ruh devrimleri kadar karanlık