Aşkın mevsimi geçip gidiyor, yaşamadan
Ne gül kokladım ne de bir gelincik çiçeği
Gönül ırmağı şimdi kuruyor, coşamadan
Sevdayı bilmiyorum, hayatımın gerçeği

Yıllarca bir yılanla yatmışım boş yatakta
Ne kadar aptalmışım, uyurken mışıl mışıl
Sallamış beni yalan, denilen hoş hamakta
Yüzü hiç gülmezdi ben, bakarken ışıl ışıl

Kadın aşka hiç layık değil olamaz zaten
Kalbinde iki derdi var bir çocuk ve para
Dünyada bunlar için yaşarlar hakikaten
Seni affeder bir gün istersen ol zampara

Şehvetin gür seline kapılıp gitmez aklım
İnsanların her aşkı, onun bir piç çocuğu
Kirazla kandıramaz beni elma yanaklım
Yiyince dökülecek, sonbaharda soğuğu

Mazime bakıyorum, yıllarım boşa geçmiş
Sevilmeyi tatmadı, bilmiyor ölmüş ruhum
Bu adam kaderinde sadece hüznü seçmiş
Hep böyle yaşamaya ezelden eli mahkum

Yaptığım yegâne şey, vaktimi doldurmaktır
Dünyaya veda etmek için gün saymaktayım
Derdim, boş bir mezarı ebedi doldurmaktır
Zaten bir toprak gibi, dibine kaymaktayım

Dünya çürük eşyayla, dolu eski bir sandık
Kendime göre bir şey, bulamadım dibinde
Çıplakken hayallerle çok giyinip kuşandık
Tek bir metelik yokken hepimizin cebinde

S / ÂYE(10:48) 23 Şubat 2013 / Eskişehir