43
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
1057
Okunma

Ben yalçın kayaların, gamlı adamı
Başını namertlere, hiç eğdirmeyen
Elleri hep nasırlı, bitmez ki gamı
Ot’un güç yettiği sarp, geçilemeyen.
Yolu, iz’i, sahibi, sözü olmayan
Yabanların elin de, gönül merdiyim
İtliklerden çok ırak, Allaha ayan
Sevgi bağın da saklı, aşk cömerdiyim.
Kalleşlik bilmeyiz, merttir has gönül
Gelen ki emanettir, dostluk besleriz
Mayamız öz de pişer, sevgidir ödül
Her kim ki bize koşar, kıymet biçeriz.
O ki; bizim eller de, sisli ve puslu
Sevginin rüzgârları, keskince eser
Merttir hep yiğitleri, çok da namuslu
Hak’la yatar hakça da, usulü keser.
Can bir yürek içinde, yanmaya görsün
Deryalar bile onu, hiç söndüremez
Bir koca yiğit ki bir, sevmeye görsün
Ordular bile ona, güç yetiremez...
(12.01.2010) AZAP...
5.0
100% (48)