mayası bozuk olanın
dostluğu pis KOKAR

gerçi onlardan DOST olmaz!





insanın ömrü mavi bir kelebeğin ömrü kadar bile uzun olamasaydı

keşke

diyesim geldi bu haberi okuyunca

yazıklar olsun ya
bin sene yaşasan ne olur ki

acaba

kaç cana kıyar
kaç ömrü siyaha boyarsın

insanlık yoksa o yürek aşkı neylesin
mavilere batsan çıksan silinir mi pis rengin

marifet sanki övünürsün kendinle
ben böyleyim işine gelirse

yaşantına iz söylemlerin fikrin zikrin kimbilir

KORKUYORUM
UTANIYORUM
ÜZÜLÜYORUM

böylesi insanlık ayıplarını kınıyorum ağlayarak
ve temkinle yaklaşıyorum

anlayana sivri sinek diyorum

tüm insanlardan uzaklaşarak

EL İNSAF

görüyoruz işte nasıl kirletir çürümüş beyinler

koskoca dünyayı


EDEB YÂ HÛ!

ey utanmaz fikrin ne ise zikrin o
zikrin ne ise fikrin o

kendine gel bulaştırma çirkefini
edebinle otur edebini takın

yok ben çirkinim güzellik bana ters dersen eğer
git işine kardeşim edeb.siz.ler.le takıl

asude_vuslat







Yüce İslam’ın ilk emri ilim öğrenmek olmasına rağmen, gönderilmesindeki gayenin “Ahlakı tamamlamak” olması, edebi ilimden önce gerekli kılar. Bu husus Yunus Emre’nin,

“İlim meclislerinde aradım, kıldım talep,
İlim geride kaldı, illa edeb, illa edeb.”

dizelerinden açıkça anlaşılmaktadır. Yani edeb, ilimden de önce, manevi olgunluğun ilk şartını oluşturmaktadır. Yirmi sene boyunca İmam Malik Hazretleri’nin yanında bulunan Abdurrahman bin Kasım’ın, “Bu sürenin 18 senesini edeb, iki senesini de ilim öğrenmekle geçirdim; keşke hepsini Edeb öğrenmekle geçirseydim” sözleri çok düşündürücüdür. Anonim bir beyitte ise,

“Edeb; ehl-i ilimden hâli olmaz,
Edebsiz ilim okuyan, âlim olmaz.”