Osmanli Padisahi Yavuz Sultan Selim, tebdili kiyafetle Kuslar Carsisi’ni gezer. Burada, avcilar avladiklari kuslari, tuzakcilar
yakaladiklari maharetli, egitimli, guzelim kuslari satiyorlar. Bir ara gozu kekliklere ilisir Padisahin.
Bir grup kekligin uzerindeki varakta, "Tane isi satis fiyati 1 altin" yaziyor. Hemen yani baslarinda asili, adeta altin kafes
icinde bir keklik daha var ki, fiyati; 300 altin. Padisahin gozu 300 altinlik keklige takilir. "Hayirdir" der saticiya,
"Bunun digerlerinden ne farki var ki, bunlar 1 altin, bu 300 altin?" Satici, "Bu keklik ozel egitimli, cok guzel otuyor,
otmesi bir yana bunun otusunu duyan ne kadar keklik varsa hepsi onun etrafina dolusuyor" der."Tabii bu arada avcilar
da o etrafa dolusan keklikleri daha rahat avliyorlar" diye ekler.
"Satin aliyorum" der Padisah, "Al sana 500 altin." Parayi verir ve hemen oracikta kekligin kafasini keser. Adam sasirip,
"Ne yaptiniz, en maharetli kekligin kafasini koparttiniz, yazik degil mi" diye dovunurken; Padisah gurler:
"Bu kendi soyuna ihanet eden bir kekliktir. Bunun akibeti er veya gec olumdur."