şimdi kocaman adam oldu
kısa pantolonlu oğlan çocuğu

bir gün
beni kucağında uyutmaya çalışırken

odaya dedem girmiş çatmış kalın kaşlarını
eşek sıpası
garılar gibi bebek mi avutuyon
demiş

hani bir gün tüm cesaretimi toplayıp sormuştum sana

neden annem gibi değilsin demiştim

çünkü ben babayım dedin

babalar çocuklarını sevmez mi peki
dedim

gözlerin dolmuş dudakların titremişti

sen benim oğlum olsaydın
sana
her gün sarılır
öperdim
dedim

sen elini uzatıp okşadın başımı
acemice
sonra çektin ateşe dokunmuş gibi

bizim zamanımızda ayıptı böyle şeyler
öyle öğretti benim babam
babama da onun babası
dedin

ama öğrenmenin yaşı yoktur oğul
sen önce göster bana

yarım kalmıştı konuşman
ben durur muyum koşup sarılmıştım
sana
ama öpmeye
utanmıştım


ilk ve son olmuştu
ne sen öğrenmiştin
ne de ben
cesaret edemedim bir daha

artık çok geç
kocaman adam oldum baba

omuzlarına alıp gezdirmedin ya
ayıp diye

şimdi sen benim omuzlarımdasın
mutlu musun baba

...






ben
şimdi sen benim omuzlarımda
giderken son yolculuğuna









biliyorum yufkacık yüreğin var senin
erkekler ağlamaz diyorlar da
bırak desinler

bir kez gördüm ağlarken
baban omzunda giderken

bir gün dedemi anlatmıştın hani
dedemin babasını da

hatta dedemin babasını ve onun da babasını

bir gün sen beni kucağında uyutmaya çalışırken

odaya dedem girmiş çatmış kalın kaşlarını
eşek sıpası
garılar gibi bebek mi avutuyon

dedemin babası da hiç sarılıp öpmemiş
babamı

hani bir gün tüm cesaretimi toplayım sormuştum sana

sen neden annem gibi değilsin demiştim

nasıl yani diyerek
şaşırmış ve sonra eklemiştin
çünkü ben babayım

bilyor musun baba

ben senin oğlun değil de

sen benim oğlum olsaydın keşke
gözlerim dolu dolu
sitem etmiştim

sen yüzünde tatlı bir gülümseme
neden peki diye bakmıştın yüzüme

ben o an beni çok sevdiğini görmüştüm
ışıldayan gözlerinde

ilk defa içimi açmıştım babama

babam ilk defa içinde ki sevgiyi gün yüzüne çıkarmıştı

benim babam bana böyle öğretti benim yanımda öpme çocuklarını

ayıp

neden ayıp ki soramamıştım
utanmıştım çünkü

babama da babası öyle demiş


tüm köylü kınar seni sakın kucağına alma
kimsenin yanında öpme saygılı ol büyüklerine










kızarsan diye hep tetikte bekliyorum



’’ benim babam ağlar ’’
koca çınar gibidir güçlü ve mağrur
ama eski bir dostun selamı bile hislendirir O’nu
dudaklarını büker
benim yüreciğimdeki çocuk babama çekmiş demek ki
elleri de titrer benimkiler gibi
hep toplamak ister bir çatı altında
hiç olmazsa bayramlarda seyranlarda
ferferi/si vardır bir de
piknikler düzenlleyip yenilsin içilsin
aynı apartmanda aile boyu oturmaktır hep hayali
sen hiç ölme demek
hep başımızda ol demek
olmaz tabi
kabul etmek lazım
acı gerçek
hem annem seni bekler ötelerde bir yerlerde
O’nu da düşünmek gerek
’’ biliyor musun baba annem seni özlemiştir ’’
O hep seni çok sevdi çok

’ kesin çok özlemiştir ’’

ben de özledim








eşek hoşaftan ne anlar

aşk.ı yaradanı bilmezse kişi
suyunu içip kakını bırakana benzer işi

aşk önce onu var edene olmadıktan sonra
ancak ve ancak kendine aşık olur insan

benlik duygusundan sıyrılmadıkça
aşkı paçavra gibi parçalar insan

insana değerdir,öncelikle aşk
hep baş üstünde taşır sevdğini

bilirse aşk nedir sevgi nedir
Rab nedir kul nedir

yıllandıkça kat kat kıymete biner sevdiği
ağarsada saçı kalsada ağzında tek bir dişi


eşek hoşaftan ne anlar
önce kadir kıymet bilecek bir kişi

aşk.ı yaradanı bilmezse kişi
suyunu içip kakını bırakana benzer işi