Hani geceler vardır
Uzun ve kasvetli
Sağır ve dilsiz
Aman yoktur!..

Kapkaradır her yer
Sarılmıştır tüm bedenler
Ay hilal olmuştur
O geceye inat!..

Duvarlar zindan olmuştur
Adımlar ölüm
Basılan yerler ise mezar
Giripte içinden çıkılmaz!..

Bir zincirin halkasıdır
Doğruları idam eden yanlışlar..

Devrim diye bağırırken
Dışarda ufak kalabalıklar.
Denizim yalnızdır içerde
Sesi gecmez demir parmaklıkların
Yıllanıp küflenmiş pasından..

Hani geceler vardır
Uzun ve kasvetli
Sağır ve dilsiz
Aman yoktur!..

Aman nedir bilmedi hiç
Boynuna urgan geçirilipte
Son isteği sorulduğu an...
"ille de devrim" diye gür ve hoyratca
Süzülüverdi çatlayıp kurumuş dudaklarından.

Gülümsedi karanlık gecede gelen ölüme
Belki doğacak yeni bir şafağı
Olmayacaktı bir daha..
Şafakları emanet etti bize
Şafakların adı devrim oldu
O günden sonra
Devrimin adıda genclik..

Gençliğin damarlarında asilik
Asiliğin çemberinde tutku
Tutkunun ortasında birlik..

Adına Deniz dedik karanlık gecelerin
Ürpermedik!. Gözlerimiz görmesede yürürken..
Bir bir yarmalıyız sislerini
Cehaletin kalıplaşmış sınırlarının
Aşacağız elbet gece karanlık,ay hainde olsa
Yürüdüğümüz yollar tozlu yada çamurlu da olsa..

Hani yürüyecek bir yol bulamasakta,
Biz öğretmedik mi yürümekle yolların aşınacağını..

Arşınlayacağız kalelerini bir bir
Karanlık köhne kalmış diyarların..
Hepimiz ışığız , hepimiz yakamoz
Varsında karanlık olsun üstümüze düşüpte gelen

_gÖKHAnN_