elimde bir pusula,
amansızca dolaşıyorum
bu şehrin sokaklarında..

adı aşk şehri,
adresim ise sensin...

seni ararken şaşırdım yolumu,
bir ayrılık sokağına düştü yolum.
bezginler kıraathanesinde oturup
bir bardak hüzün içtim , bol şekersiz..

elimde açık adresin varken,
gurur durağında oyalanıp durdum,
Çingenem....
çirkinimmm benim...
ismin yazılı durakta,
seni unutmayı hayal ederek...

bir zamanlar heyecanla yazmıştım..
unutmadım.
bu şehirde yaşadığımı ne çabuk da
unutmuşum ,
unutmak istemişim,
meğer...
unutamıyacağımı bile bile..

pusulayı yırtıp atmak o kadar zor ki,
bir bilsen.

ne seni bulmak istiyorum
ne de kaybetmek..
varlığım seni,
yokluğun ise beni tüketiyor farkındayım..

şimdi bulsam adresini
gelsem çalsam kapını
açacakmısın bana hayatını
tekrar gideceğimi bile bile ,
diye düşünüyorum...

ne kadar zor imiş anladım
severken ayrılmak
ayrılırken pişman olmak..

anladım pusulanın hiç bir değeri yokmuş...
ben zaten hiç olmak istememişim
bu şehrin aşklarında,
ne figuran ne aktör olarak...

belki adres yanlıştır diyorum.
olmak istediğim şehir,bu şehir değil...
ben zaten,
belki önceden şaşırmıştım yolumu
ta..ilk baştan hemde...

_gÖKHAnN_