Yalnızlık sislerini dağıtır, Merhabalar..
Ve bir güneş gibi doğar ansızın,
Mutluluk için yola koyulmuş
Sefil teknemin bilinmeyen rotasına...


Bilmiyorum kaç zaman oldu,
Soğukta olsa senin sesinden,
Bir merhaba duymayalı
Ve kaç zaman daha duyamıyacağımı..

Etrafımda sisler birikmiş,
Hayallerine çarpa çarpa,
Körü körüne yolumda seyrederken,
Bana tek teselli olan şey,
Elimde senden bana yadigâr kalmış,
İbresi hep sensizliği işaret eden,
Ayrılık pusulasından başka bir şey değil maalesef..


Ama sen devam et sevdiğim,
Güneşini esirge benden.
Bir merhabana muhtaç et beni,
Ve tadını çıkartmaya bak
Bitmeyen amansız zalimce inatlarının..

Belki seni ararken,
Yalnızlık sislerinin arasında,
Çin’e ulaşmaya çalışırken,
Colomb gibi amerika kıtasını keşfetmiyebilirim.

Ama seni ararken,
Yanlışlıkla başka bir merhabaya çarpabilirim.
Ve Sensizlikle kafayı bozmuş olan
Pusulamı yenilerim o zaman..
Yoluma yeni bir rota çizip,
Vedanı da yadigâr ederim
Benim bıraktığım ayrılık sislerine
Haberin olsun sevdiğim.
Ben boğuşurken dalgalarla
Sen bi düşün istersen,
Merhaba demenin aslında hiçte zor olmadığını


_gÖKHAnN_