Anlamsızdı kelimeler,anlatırken seni
Zordu senle öğrenmek
Aşkın alfabesini
Kalbinde nakarat tutturmuş bir sonbahar mevsimi
Ölüm fısıldar oldu kulağıma geceleri
Benim feryadım sana değil aşka
Bir kerede sonu bitemez mi başka


Kalbine giden trenin,yoktu bileti
Kaçak girdim
Sen beni kovdun,ben yine seni sevdim
Kuşların cıvıltılarına,eğil kulak ver
Ben haykırdıkça,inlerdi gökler
Senden uzaklaştıkça soldu bütün güller
Nerede o kalbi ısıtan narin eller


Şimdilerde sen mutlu,sevinçli
Ben gamlı,kederli
Kelepçelendi sana uzanan aşk dolu ellerim
Sen beni terket,ben yine seni severim
Saçlarını koklamazsam gözü açık giderim
Mezar taşıma bir not yazdırır
’Sadece seni sevmiştim’ derim

Bütün o gülümsemeler,sahteydi yalandı
Nokta kadar küçük olan,
Sadece ben değil,hayattı
Meşk olmadan aşk boşaydı
Terk edişlerine,yapayalnız bırakmana rağmen
Seni her gördüğümde açılan
Yine benim kollarımdı.....