her ne kadar yüreğim sitemde olsa da
aklım âkibetini sorguluyor hâlâ
ellerinin okşadığı yanaklar
ılık bir Akdeniz hüznü yolluyor, yokluğuna
bir kelebeğin kanadında
benden geldiğini bilme, görme
ama boşa da gitsin istemem
hisset
hadi yakala o kelebeği...


kar kaplamış bilesin mısır tarlalarımı
kar ayazında bir samyeli vurmuş
kardelenlerim erimiş solmuş
bil istemem hâlimi, duy istemem
hele hiç görme
ama isterim ki rüyâlarını doldursun
hisset....



elimde bir kâğıt, buruşuk yıpranmış ve ıslak
Toprak’tan Gültanesi’ne
hüzünlerime sitemler postalamışım
derdimi isyânımı yazmışım
en altında bir tek satır yeter aslında
çıkmazımı durumumu anlatmaya;

akşam ezanında başladım yazmaya
vakit yine akşama yakın...



gideli sekiz gün olmuş
kırk vakit ezan duymuşum uykusuz
içimdeki melûn bıraksa
desem
diyebilsem ki
yeter artık gel
senin kadar bende suçluyum
çok yalnızım çok perişan...


dilimde ama söyleyemiyorum
yazıyorum ama gönderemiyorum
duy istemem, gör istemem
ama yine de; pulsuz hüznümü hisset istiyorum...


bilirdim ayrılıkların hırpanî yüzünü
görünmeyen iğnelerini tanırdım
ama bu kez farklı bu kez daha acı
gitmemişsin, gidememişsin
benden ırak ama benliğimdesin
bitmemişse eğer
göz ıradıkça gönül yaklaşırmış


________Bitmemişsin
____________Yanımdasın
_________________Aklımdasın
_____________________Gitmemişsin



yatsı okunuyor şimdi
son ezanım olsun bu
tüm benliğimi yükledim o davûdî salâya

bil diyemem
açıp sana söyleyemem
ya ben bir kelebek oluvereyim
ya da
Yaradan aşkına hisset...





ToprağınSesi






( Birsu Canyol hocama dâimi şükranlarımla )






.