Dudaklarımda kısırlaştırılan aşk rıhtımından susuyorum sana
Ve,doğmayan bir cenin oluyor
’’Ölü harflerimin morg alfabesi’’
Yangın yeri kentimin en işlek caddelerinde
Sevda suskun...
Gırtlağı biraz düğümlü
Her attığım adımda bir ölü...
Bir diri...
Bir de...,
Ölüme yüz tutmuş bedevi.
Dehlizlerim karanlık ’’çocuk’’
Göremiyorum bu zifirde kendimi,
Seni aydınlatmak isteyen yürek gözümden ;
Susuyor hayat.
Beni hiçe sayarak...
Ellerime dokundugun anlar geliyor aklıma...
Ve,haram bile olsa
Dudaklarından düşmek geçiyor
Haramın şehrinden
Günah dolu şehrimin caddelerine...
Seviyorum seni...
Bilmediğin dillerin anlatımlarında
Kelime katlimin,
Mahkumu olduğu darda
Darağacında
Sallanıyor ayaklarım
İskenbeye vurdugun yerde
Yani yüreğinde....
Belki de senin sevmeye muhtaç oldugun şehrin dilencisiyim ben .
Bilmiyorsun..?
Ve farkında değilsin aslında...
Seni ne denli içimde dirilttiğimin.
Ve sevda ceninlerine aşkı mesken ediniğimin
’’Besliyorum seni’’ içimden...
Bir sevda... bir aşk...
dünya kıyamet kadar....
Ahirimde gülen miskianberi taşıyan bir gül kadar
İşte sevgilim...
Seni sevişim...
Ölümün uçurumundan düşmek
Ve yaşamak kadar
Yani...
Hepsi ’’o kadar’’
Zaman...
Benden çaldıklarını çıkarıyor karşıma
Biraz geçmişti
Geçmeyen geçmişim
Geçeer zannettiklerim
Biter zannettiklerim
Hep geçmediler...
Geçemedim...,
Geçit vermeyen yanlarımdan.
...,içlerine hasp ettim
İdamlık düşlerimi.
Gece bir hayli soğuk,
Gece alevli,
Güneşsiz gök yüzü
Yanıyor beni..
geçmişten doğan geleceğimi...
Suskun kalan cümlelerimin gırtlağı oluyor
Acıya boyun eğmiş soluğum
Ben yetim bir kentin yetim çocuğuyum
Adım...AŞK..
Soyadım;
Suskunluk...
İşte bu yüzdendir belkide
Salıncak kurdugum düşlerden düşüşüm
Bu yüzdendir,
Belkisizliğimde saklı kalışım
Anıların dudaklarından
Her gecenin rüyalarına
’’düşüşüm’’
Bu yüzdendir...
’’Yüzsüzlüğüne armayan sevdalar besleyişim’’
İşte bu yüzdendir’’sevdiğim’’
Ölümümden topladığım ’’ELSİZ VEDALAR’’
Elveda :’’SEVDİĞİM’’
’’ELVEDA’’

Serdar Özyanız