Ey yokluğunda görmeden aradığım sevgili !
Beşikte alnıma yazılı ,
Ölünce mezar taşıma kazlıan sevdam ..


Doğarken kopan parçasını arıyormuş insan
anladım ....



Sen ki ...
Acıdan kavrulan yüreğime tek tesellim
Dinle sevdiğim !
Adın üzüldüğüm ve sevindiğim şarkılarda geçiyor hep ...



Bilirmisin !
üzüntülere müptela olmuştum
Yağmurlar altında tek başıma yürürdüm
Acı bir üzüntü dolanırdı damarlarımdaki kanımda
Bak yine yağmur yağıyor !
Ama ben üzülmüyorum
çünkü hayalin değil artık sen varsın yanımda ...



Bilirmisin !
Şiirler isyan ederdi
Dinlemezdi beni cümleler
Ne zaman kağıt kalem alsam elime
ve sevince dair birşeyler yazmaya kalksam
ortası ve sonu hep yalnızlık
hep üzüntü olurdu ...
Yokluğunda kalbime bıraktığın dipsiz boşluk
soysuz bir üzüntüyle dolurdu..



Ey yalnızlığı bana küstüren Yar !
Yalancı Dünyada Canyoldaşım !


Nikah bozulurmuş İnsan ölünce
Ben Kördüğüm bir sevdayla sevdim seni
Ancak Hükme boynum kıldan ince
Sadece ölüm çözer bu düğümü ...



Sen ..
Suda çözülen buz misali kanıma işledin
Şimdi Kanım başka kanla değişse
Varlığın hücrelerinde kalbim, yine seni süzer de
akıp dolanırsın damarlarımda ...



Anladım ben yokmuşum ...
Benden önce bir sen varmış ...
Şimdi senden sonrada sen varsın



03.0.2013