1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
857
Okunma
Öyle oluyoki bazen yılım geçiyor gün gibi, bazen gün geliyor yıl gibi.
İşte o gün ruhumu bedenden alıp kaçmak istiyorum, tereyağından çekilen kıl gibi.
Bazen odam betondan dört duvar aşılmaz bi sur gibi, bazen çayır çimenlik kır gibi.
İşte o an, kozama çekilip birden uyanmak istiyorum uçmak için kanatlarımla tırtıl gibi.
Kır zinciri diye bağırırken hayaller yine bağlar elini kolunu yıkılışlar.
Debelen dur bu döngüde kırıcam diye ardından halsizce orada yığılıp kal.
Hayatı bi sisteme bağla ve depresyona girip çıkma sıkışıpta,
Yapamadıklarına keşkelerle başlayıp pişmanlıkla biten cümlelere sığınıp bak.
*emre gül
5.0
100% (1)
Cevap Yaz