2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1010
Okunma
Gecenin mehtabı
Bana gülümseyen yüzü ile
Her seferinde şanımıza
Umuda açılan deliklerden
Bizi çağıran barış kokusunu aldık
Anne
Yönümüzü değiştirmedik
Asla da susmadık çiğ damlası umuda
Işığın ışıktan doğuşunu anlattık
Sevgi ve barışı umut eyledik
Bundan gökyüzüne denizlere
Seylerdik durduk
Aşağıya umudumuzu atmadık
Hep yukarda ışıkla bir tutuk
Hem de kaç kere anne
Sen ağlama
Biz zirveye ıssız ve terk edilmiş
Dağlara sızdık
Uzun süre uyanık yatık
Ne yazık ki örtü ve duvarların arasında
Çetin coğrafyam, da
Yarını görmeyi
Henüz söyleyemedik anne
Ben güzel yerdeyim
İnce bedenim ay ışığa parladı
Aniden geldiği gibi aniden kayıp oldum
Çığlıklarım terk edilmiş görünse de
Sen gözlerini her yumduğunda
Ben senin gözlerin içindeyim
Ağlama anne.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz