2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
991
Okunma
Ruhsat-ı Niyâz
Karlar düştü ak saçıma
Toprak suya kandı şeyhim
Yağmur değdi göz yaşıma
Yâr şafakta yandı şeyhim
Bana boyun büke büke
Ben derdini çeke çeke
Semer vurdun benim yüke
Eğri olan bindi şeyhim
Der ünleme sükût eyle
Var git kışın senin yayla
Elif bilmez hâyla huyla
Dost postuna kondu şeyhim
Dediğinle övünemem
Benim deyip savunamam
Ben onlara güvenemem
Gün güneşte söndü şeyhim
Dünyevî’yim nasıl desem
Gölge oldu asıl desem
Duyma usul usul desem
Kalp gönlümü yendi şeyhim
5.0
100% (6)