Günün şiirine yapmış olduğum yorum ve mesajıma dönmenizden sonra sayfanıza gelerek son şiiriniz okuma fırsatım oldu. Şiirinizde işlemiş olduğunuz muhtevayı konu bütünlüğünden sapmadan sonuna kadar götürebilmeniz zannedersem şiir adına sevindiricidir. Şiirde, sevdiğiniz kişiye vermiş olduğunuz değeri ve sadakatinizi sonuna kadar işlemeniz maharet ister. Ancak şiirde 14’lük hece kullanılması şiirin daha felsefi anlamlar taşımasını gerekli kılar. Zira çok söz ile kullanmış olduğunuz mısralara felsefi bir derinlik katamıyorsanız orada dolgu kelimeler ya da sıradan söz öbekleri vardır demektir.

Bu sebepten başkalarının düşüncelerine muhalif olarak uzun heceli şiir yazmak kısa heceli şiir yazmaktan daha zordur derim.

Bu tür şiirlerde şekilden daha ziyade iç unsurlara bakmak gerekir. Mısraların kendi arasındaki anlam uyumu ve çapraz kafiye ile sağlanan sesteki armoni yeteli derecededir. Bazı söylemler kendine has üslubu yansıtarak şiiri güçlendirmektedir. “Resmine sarılıp uyuyorum, derviş gibi yaşıyor, şiirlerimde ruhun geziyor mana mana” vs. gibi cümleler bu şiiri taşıyan özel tümcelerdir.

Şiiri meydana getiren muhteva, yapı ve dil unsurlarının ferdi ve orijinal bir bütünlük arz ederek okuyucuya sunulması, üslubun kendi mecrasını bulmasından başka bir şey değildir.

Teşekkürler tebrikler bu güzel şiir için…