Efendim, ruhuma örtü yaptım gölgeni,
Koşuyorum aşk mahşerine dilenmek umuduyla.
Beni sorabilirsin o tuzak yazdan bahardan,
Beni sorabilirsin ruhumu kavuran nardan
Yükledim aşkımı Kaab’ın mısralarına,
Tut ellerimi, ne olur umutsuz bırakma yarına.
Artık benim de ihtiraslarım uslanıp gelecektir,
Bana sunman için geldim umudumdaki Seni!..

Efendim, yollarına gül dikeceğim,
Öpeceğim eteğini hırkanın.
Bilirsin geldim çok uzak diyardan,
Sabrını Hıra’daki örümcekten aldım,
Seninle olmak için günlerdir kapını çaldım.
Ümidim korkularımla beslenip gelecektir,
Her gün eteğine gözyaşlarımı dökeceğim…

Efendim, nice ateş çemberinde sınandım,
Kuşatıldım Ebu Cehillerin kiniyle.
Geçtim maldan, mülkten, evlattan, yardan,
Bir tebessümün ısıtır bütün varlığımı,
İşaretinle atacağım gönül darlığımı.
Hicret türkülerim sana seslenip gelecektir,
Bu yollarda senin için kavruldum, yandım.

Efendim, acılar besler hasretimizi bilirsin,
Gurbet bir yalın kılıçtır ufukta.
Kurtar beni üzerime gelen duvardan,
Çilesiz sevdanın ömrüne güvenemedim,
Çöle hayat veren bana da umut verir dedim.
Arzularım o gül kokuna yaslanıp gelecektir,
Aç kapılarını çaresiz âşıklar yurduna girsin.

Efendim, senden uzaklara savrulup atıldım?
Bir sessiz çığlıktır benim sana yönelişim,
Bir ışık arayışıdır kabrindeki o gizli nurdan,
Kırdım enaniyet putlarını temizlendim gururdan.
Rahmet şemsiyesiydin insanlığın bahtına,
Benim dileğim köle olmaktır risaletinin tahtına
Ben var oldukça hayalin süslenip gelecektir,
Efendim, kurtarın beni, sokağın kiriyle kuşatıldım!..