’’Ne ekersen onu biçersin’’

Masalın ana teması buydu
Küçük bir kız kötülüklerin dizboyu olduğu bir ülkede yaşıyordu
Kaf dağının eteklerinden topladığı
İyilik tohumlarını ekiyordu
Tüm ülkede iyilik çiçekleri büyüyordu

En çok bu masalı sevmişti çocuk

’’Biz de ekelim anne’’dedi sesi benzi gibi sarı
ve soluk

’’sağlık ekecek ve sağlık büyütecek’’diye düşündü annesi

’’bir kaç günlük ömrü ya var ya yok’’dediğinde doktor nasıl yıkıldıysa
Şimdi tekrar çöktü omuzları
Bir enkaz gibi çıktı ağzından sesi

’’Ne ekelim kuzum ?’’

Hayal kırıklığı yaşamasın istiyordu.
Ya sağlık ekmek ister ve yeşermediğini gördüğünde üzülürse kuzusu

Elini uzattı avucunda
İki gün önce
’’Baban sana göndermiş’’ diye kandırdığı misket vardı

Boşanmışlardı eşiyle altı ay önce
Ardından amansız hastalık yapışmıştı yakalarına
’’ümit yok’’
Doktor için öyleydi ama
İyileşecekti kuzusu biliyordu
Yine de haber gönderdi babasına
’’murat ölüyor’’gel gör diye

İki aydır bekliyordu

Murat avutsun diye kendini
O misketi almıştı
Misketi hiç yanından ayırmıyordu
gece bile onunla uyuyordu

Murat avucundaki misketi gösterdi

’’bunu ekelim,büyüsün daha çok misketim olsun
Korkuyorum,kaybolursa ben nasıl uyurum babamsız’’

Aldı elinden misketi sımsıcaktı ateş gibi yaktı elini
Alnına baktı yoktu ateşi
Demekki
Küçücük yüreği kocaman yanıyordu

Ağlamadı anne

Gözleri artık kanıyordu

Bahçeye çıktı
Açtığı çukurun içine gömdü misketi

Murat camdan annesini izliyordu
Artık büyüsün diye ümitleri sabahı bekliyordu

O gece çok yağmur yağdı çok
Anne bir taraftan yağmur bir taraftan
Sular sellere karıştı
Gözyaşları yağmurla yarıştı

Murat düş görüyordu

’’Aç anne perdeyi’’dedi
Her sabah olduğu gibi

Erkenden açardı güneşle konuşsun diye kuzusu

Henüz sabah olmamıştı düşünde

Gülümsüyordu Murat güneş gibi sımsıcak

İzledi annesi sessizce

Gece zifiri karanlıkta
Bir adam bahçeyi kazıyordu

Eşelediği topraktan
Pırıl parlayan yüzlerce misket çıkarıyordu

Camdan bakan
Murat’ın gözlerinde yakamozlar oynaşıyordu
İşte masal gerçek olmuştu

Anne o sabah hiç açmadı perdeyi

Perde kapanmıştı