Ardımdan hep şiir yazardı diyecekler.
Dostu azdı, severdi hep diyecekler..
Ne oldu peki ona diye soranlaraysa;
Dayanamadı diyecekler.

İşte o zaman ne yapacağını çok merak ediyorum.
Bir gün gelipte ’o nerede’ dediğinde sana ;
’Sonsuz oldu, öldü..’ dediklerinde ne yapacaksın ?
Ne düşüneceksin ?

Neden, diye sorabilecek misin mesela ?
Sebebim olduğunu bile bile yaşayabilecek misin?..
Hadi beni geç, ölümü geç,
Sen vicdanına ne diyeceksin sevdiğim.. ?

Hep demeyecek misin içten içe,
Sebebi oldum diye..
Ne yapacaksın ?
Nasıl yaşayacaksın ?

O zaman da sevebilecek misin başka kalpleri ?
O zaman da tutabilecek misin başka elleri ?
Gene koruyabilecek misin soğuk kanlılığını ?
Gene ’banane’ diyebilecek misin ?

Eğer diyebileceksen bitanem,
Gene umrunda olmayacaksam ölünce de,
Benim diyecek bir şeyim kalmiyor.
Ne diyebilirim ki hem o zaman ?
Sen vicdanını kaybetmişsin..
Sen ruhunu kaybetmişsin..
Sen benliğini kaybetmişsin..
Sen beni bile kaybetmişsin..
Ben sana daha ne diyebilirim..?

Söyle ;
Hangi söz anlatabilir ki,
Vicdanını yitirmiş birine ebedi ayrılığı ?..