siyah beyaz arası her renge bürünürüm
yalnız benim sermayem usumdaki tek sürüm
herkese ahkâm keser aynamdaki şahâne
kimseye hesap vermem meziyettir özürüm
saksıya damar veren çiçekler kadar hürüm
_kendimle savaştayım silahımsa bahâne_


uçsuz bucaksız umman med cezirlere yenik
yaksam da gemileri bana uğramaz panik
dünyayı aydınlatan değil güneş ziyâsı
bir yıldız hayalinde cümle ışıklar sönük
hedefim ufuk ama okum kendime dönük
_yine de idealim göle yoğurt mayası_


dürüstlük kutsalımdır en büyük erdem yalan
insanlık hayrınadır beslediğim her yılan
yargılamayın dostlar heder etmeyin beni
tarih tekerrürdür ya bana atamdan kalan
gururumu takındım diğer miraslar talan
_az önce arkamdaydı izleyen güruh, hani_


ben dokununca başak bire bin verir elbet
bana biçilir mi ki yâda biçilen mühlet
birkaç can yeter bunca insanlığı temsile
bu kadar kalabalık dünyaya olur külfet
etmelisiniz bana ömür boyunca minnet
_yalnızca size doğru tarttığında her kile_


elif olamadıysam ne ’’nun’’um ne de ’’mim’’im
yalnızca kendimedir dillendirdiğim tâmim
yokluğun sınırında varlıkla tüm ilişki
kaybolur şatafatım döküldüğünde simim
tam da burda sormalı insanoğlu ’’ben kimim’’
_tek doğru varsa eğer neden bunca çelişki__



....