Bir de sen bilseydin aşk neye bedel
Savrulur bir ömür yel alır gider
Her seher vaktinde estiğinde yel
Gül dalında bülbül del’olur gider


Ta ezelden güle bülbül de hasret
Bitmedi bir türlü gam ile kasvet
Gülşen gül goncayken gel de sen sab’ret
Gül kokan ellerin dal olur gider


Bu gönül kuşuna bir kafes olsan
Gül gonca ağzından hep nefes alsan
Hücrende gönlümü bir mahpus bilsen
Hasretim bülbüle dil olur gider


Yâr ben senden asla kaçmak istemem
Gönül kafesinden uçmak istemem
Kapanır gözlerim açmak istemem
Saçların yüzüme tel olur gider


Çalmadıysa davul dengi dengine
Uymadıysa gönül gülün rengine
Sal gitsin gönlümü uçsun engine
Gül gonca dilberi el alır gider


Dert edip üzülme sil gözün yaşın
Gül yağmuru dersin üstünde kışın
Gözümde gül yüzün göz ile kaşın
Sevdamı bir bulut yel alır gider



Şaban AKTAŞ
12.01.2013 - 23.15