3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1010
Okunma
Rabıta yapmayan kalp, akılsız baş gibidir;
Çünkü feyizden mahrum, kaskatı taş gibidir!
İnsanı hidayetten alıkoyan nefistir;
Yetmiş iki şeytandan daha kavi, necistir!
İki kaşın ortası onun durduğu mekân;
Dağılır tüm bedene gazaba bulur imkân!
Nefsi dizginleyense kalbe inen nur, feyiz;
Bu mümkün rabıtayla hüküm açık ve bariz!
Mevla meyveyi daldan, nuru kalplerden verdi;
Bu nura ancak kişi rabıta ile erdi!
Kötülüğü yok etmek farzı ayındır kula;
Cahillikten kurtulmak elbet mümkün okulla!
Rabıta, Üstazların arasında nurdan bağ;
Priz’e takılı fiş, gönle ışık veren ağ.
O bağın bir ucunda uçsuz bucaksız umman;
Diğer ucundan akan, kulun derdine derman!
Salih Yıldız…12.01.2013
5.0
100% (3)
Cevap Yaz