Zor iş madenci olmak
Zor iş be USTA
E M E K Ç İ olmak

Zor iş be USTA

Kaç hayatlar söndü kara elmasın içinde
Yüreklerinde büyütürken ateşi
İsimleri farklı umutları, düşleri aynı
Güneşi göremeyen gözlerinde sevinçlerini içmişlerdi
Vurulan her kazmada, ölüm heybelerinde

Usta
Yazılan mı?
Nedir yazgı
Kahpece sömürülmüşse alın teri
Hiçbir tanrının giremediği zindanlarda
Şimdi
O
Zindanlarda
Ölmüştü tanrıları
Kara gözlerinde solan tomurcuklarda

Haydi

Şimdi sizde bir rahmet okuyun
İlk önce kendi umursamaz hallerinize
Bırakın
Bu
Nasırlı eller bizim kaç kürek kaç kazma tutarsa tutsun
Ağlayan bütün yürekler bizim
Şafak’ız büyüsek de
Alın terimizde büyütürüz emeğin umutlarını halkların kardeşliğini
Mavi
Işıkların sarı sıcaklığında
Yıldız
Yıldız
Mahir
Deniz
Yusuf
Hüseyin gibi
Şimdilik
Hoş kalın
Alın terinin onurlu emekçileri

Hep ayrılıklar tren garlarında olurmuş isli isli
Bizimkilerde
Hep Şafak sız olurmuş
Sevgiliye bir merhaba demeden

Şiir
Mahir ULAŞ