Ağaçların yapraklarından damlayan
su zerreciklerinde gizliydi yasaklı umutlarım
Kimse görmesin diye yeşile gizledim onları
Büyüdüler çınarlar gibi dimdik
Gözlerime uzandı dorukları

Umutlar, gecelerin karanlığından korkar elbette
O yüzden gizler onları minik parmaklarıyla
sessiz gözyaşlarıyla bir yolculuğa çıkar
dağları aşardı umut türküleri okuyup
büyütürdü sevinçlerini beklentilerini yarınlardan
can yeşili çimenlere serpilmiş çiçekler gibi

umutlar, ıssız bir köşe başında bekler saatlerce
günler tükenir ardı sıra aylara sıra gelir
gözyaşlarım içime dökülür, tükenirken
sen gelmezsin yıldızların arasından
dolunay vardı oysa bu akşam
haksız değildim kesin gelecek derken

gözlerimdeki ışık senin ışığındı biliyor musun
hani dağlara yağan karların geceyi silmesi gibi
mutluluk sepetini doldurup kahkahalarla
minik serçelerin ötüşlerindeki bağlılık gibi
beni alıp bembeyaz dağlara taşıdığın gibi
su gibi,sen gibi ,türkülerin gibi

ağaçların yapraklarından damlayan
su zerreciklerinde gizliydi yasaklı umutlarım
tüm düşündüklerimi eledim bir bir
senin mavi gözlerin kaldı geride
bir de yüzünde unuttuğun gülücüklerin

onlar bana yeterdi
bir umudum da elimde ellerin
HALUK YOLSAL