Durmuyordu yaşam küçük atışlarında
Kuş yüreğinde dünyayı satan gözleri
Henüz altı bilemedin yedi yıl dünya yaşı
Çok yaşıtından gözü kara ve dalgacı
Daha yerine yenisi gelmeyen dişlerinde
Gülüyordu hayatın acılı anlarına...

Durmuyordu bedeninde kıpırtı
Küçük midesinde feryatlar başlayınca
Kurabiyesini kopardıkça dağıtıyordu hayatı
Ne çok göz vardı onu izleyen bilemedi
Kirle yoğrulmuş sevimli yüzünü
Hayata sürüp geçti.

Durmuyordu yaramazlık kanında
Zannedersiniz ateş böceği oradan oraya
Bu çocuk okur dediler adam olur
Zekâ yanı başında, gözleri fettan
Adı Vedat soyadını öğrenmedik
Ne var ki!
O kendi kendine büyüyen evlatlardandı
Tiyatro içinde tiyatro
Yaşamın kiriydi yüzünde taşıdığı.
Nice Vedatlar var alnı beyaz, bahtı bilinmez...

Neslihan YAZICILAR

Not: Tiyatroda tanıdığım bir çocuğun yaşam kesitinden öykünerek yazılmıştır.









foto:ü.Gaş