Bir serçe kondu gül ağacına
Titrek kanatlarında yağmur tanecikleri
Ürkek bakışları delip geçiyordu
Zifiri karanlığını gecenin
Gülün dikeni kanatırken tırnak arasını
Korkuyordu ağlamaktan ve ölmekten.

Ne gariptir şu dünya dedi
Yere düşmemi bekleyen şu kedi
Gülü seveyim derken
Yüreklerine saplanan dikenlere aldırmayan
Şu Ademoğulları..

Oysa bu cılız bedenim tek lokma olur kediye
Gülü alan sevgili birkez bile koklamadan
Ertesi gün çöpe atar..

Serçe açlık uğruna
Gülü veren aşk uğruna
Ve isimsiz nice Mecnunlar, Leylalar
Kadir-kiymet bilmezler elinde
Heba olan nice yaşamlar..

Günbe gün, fütursuzca tükettiğimiz Dünya
Bir hayal uğruna geçen seneler
Sınırsız ihtiraslar
Yitirilen benlikler
Yüzeysel dostluklar
Teknolojiye yenik düşen gelenekler
Çıkar uğruna yıkılan ülkeler
Bir bölgede elinde silah çocuklar
Birbaşka yerde çocuk fahişeler..

Afrika da bir bardak su, bir lokma ekmek için ölenler
Öte yan da ne halt edeceğini bilemeyip
Eğlence adına alkole, uyuşturucuya esir olanlar
Ürettiği ölüm makinelerini satabilmek için
Milyonlarca insanı savaşa sürükleyenler..

Kaç tane daha dünya var dersiniz
Ve kaç hayatımız daha olacak ki böyle
Zehir edip, cehenneme çevirebileceğimiz..

Önce duygularımızı öldürdük yalanlarımızla
Sonra insanlığımızı yitirdik hiçler uğruna

Sevgili busesiyle uyanma düşleri
Geçip giden zamanla
Göçebe kuşların kanadında
Ulaşılamayacak menzillere
Uçtu gitti..

Umut dağları yıkılırken birer birer
Kayboldu gülen gözlerimizin feri
Değer verdiklerimiz
Değersizliğin isyan bayrağını açtılar..

Ne gidenler mutlu olabildi
Ne de geride kalanların acısı dindi..

Sen yine kanadında yağmur taneleriyle
Yüksel semaya be serçem
Aldırma, gülüne de, dikenine de
Bir tebessüm gönder
Uçurtmalarıyla koşan çocuklara..

Bir de....

08.01.2013