Firuze’ye Mektuplar II

Yaklaş az daha yamacıma
Harflerime dokunarak
Güneşe aldırmadan
Diz çök!
Yok yok dur
Bekle sessizce
Şimdi dökeceğim kelimelerimi
Mektup deyip geçme
Ardı arkası kesilmeden
Sana yazılacak
Oku
Oku!
Sessizce erit
Yok yok unut
Bekle sessizce
Sensiz düşler görürüm
Mavisi olmayan sonbahardan
Tik takına gebe
Kara bir kışın
Düşün
Düşün!
Yok yok boş ver
Yolları uzattım iç içe geçirerek
Titrek mevsimler doğuyor
İnce ince dalıp
Hazin mektupları hapsederek
Bırak
Bırak!
Özgürlüğe
Yok yok tut
Başım ağrıyor yağmurda yıkanırken
Dudaklarım kıpraşıyor
Makinalı gibi
Uzun uzun vuruyor harflere
Tiz bir ses içimde büyüyor
Git
Git!
Yok yok gel
yanı başımda uzunca yaslan
Rüzgarın esmesini
Güneşin doğmasını
Bana resmini anlat
Anlat
Anlat!
Renklerin içinde seni
Yok yok sus
Dilime ne oldu benim
Gözlerim nerde
Kalbimde ne var ki
Mektup neden elimde
Yoksa
Sen!
Sen!
Yok yok ben değilim
Hali hazırda
Ölüme giden…
04-01-2013
Hayrettin ŞAHİN