Şişt Sessizlik Lütfen

Nasılda sarılmak geçiyordu içimden
sıcak bir aş gibi
dudaklarından kalbine
pişmiş ekmek gibi
düşmek geçiyor içimden
en derin, en sıcak koynuna
hey heylendi gönlüm yine
serseri mayın gibi
sığmıyor artık kara bulutların gölgesine
varmak geliyor hep içimden yatağına
çekip yorganını üzerime
yanı başına kıvrılıp uzanmak geçiyor aklımdan
gölgene basıyorum bu aralar
sakın eğilme, eğme başını
Ola ki basarım ayaklarımı
dik dur orada

Şişt sessiz ol!
kuşlar geçiyor üzerimizden
sakın ebabiller olmasın
taşlamasınlar bizi
içimde birikiyor alevlerin dansı
dokunarak ateşe
çığlık çığlık bağırmakta ölüm

Şişt sessizlik lütfen!
içim ağlamakta
gelmeyin üzerime
karışık düşler görmekteyim
bataklıkta çırpınmakta zaman
kevgire dönmüş tevbelerde
eriyip yok olmakta an

Şişt sessizlik lütfen!
zaman bana dolmakta
ben ağlamaktayım şu an
ölüm bana uğramakta
gül kokusu alamıyorum şu aralar
vakit mi daralmakta
dokunurken resminin hayaline
sessizce sen yok olurken

Şişt sessizlik lütfen!
acayip haller olmakta
çaresizlik beni esir almakta
şimdi sessizce esir olmaktayım


Of of!
ben diri diri ölmekteyim
an şimdi
ölüm anı
zaman tükendi

Sessizlik lütfen
bitiyoruz işte
son...

16-12-2012
Hayrettin ŞAHİN