Allah sıhhat versin gardaş

hastalarımıza acil şifalar dilerim..

hüzünlendim şiir dostu hayatımdan bir kesitti aktardığın
şiirde kendimi gördüm

yaşam dört elle tutundum
sevdiklerimi bu kadar kolay bırakmayacağım dedi
içimdekicılız bir ses
ve yeneceğim seni dedi içimdeki
avaz avaz sevda güvercinleri
hayat iksirim sevdam, aşkım ,ve sen kuzum
ve gülümsüyorum kahkahalarım yine şen şakrak
aynadaki somurtan maskeye inat
ve sevgi güvercinlerimi azat ediyorum
uğradı mı size???

maskeldim acılarımı sevgi melhemiyle
sevgi güvercinlerim tünedi yalnızlığıma
ve ben hayat merdivenlerindeyim
yüreğinize yürüyorum yeniden
bak ben hala gülebiliyorum
karartma gecelirinde kalsın beni üzen acılar
ve seviyorum tüm acılarımı
aynadaki somurtan maskeye inat
ve sevgi güvercinlerimi azat ediyorum
uğradı mı size???

mahmudiye düzkaya

kalemini kutlarım....

Ne güzeldi eser severek okudum Deniz,keşke hüznü az katsaydın aralara........
Yüreğine gönlüne sağlık........
Kalemin var olsun saygılar

’ kimsin sen ? ’ dedi..

Yumruk yemiş gibi oldum suratımın tam ortasına
bu sefer boğazımda ki yumruyu yutamamıştım
Ben dedim
Ben....
Sustum.



Yavaşça kalktım gömüldüğüm yerden
odadakilere dönerek
hasta ziyareti on dakika beyler bayanlar diyerek
kapının kolunu buldum zorla.



Sürünerek asırlar süren çıktığım merdivenleri
koşarak beş dakikada indim
Hastanın sen kimsin lafı
belkide daha zamanım var
benciliğimi uyandırmıştı içimde
ölümden mi kaçıyordum
kim bilir?






Ayvazım DENİZ


Hüzün dolu bir anlatımdı ....... Maalesef bizlerde Hasta ziyaretini biraz abartıyoruz veya bilmiyoruz.
Kalemine yüreğine sağlık........ Saygılar selamlar

son dakikalarda tanımamış olabilir
sen kimsin diyercek kadar
güzeldi anlatım saygılarımla

Hüzünlüydü.

bizim evin hemen yanına Huzurevi yapıldı. Kardeşim yaşlanınca burada yatarız, ya da evimizde bakarlarsa baktırırız diyor.
Ah hastalık yaşlılık elden ayaktan düşme, başımıza hepsi gelecek. Allah hasta ve yaşlıların yardımcısı olsun..

Tebrikler,
çok duygusaldı şiir, içimi acıttı.

sevgiler..

Ölümü diri diri yaşatan bir hastalık Kanser ! Çaresizliğin son noktası...

KİMSESİ YOKTU

dün bakamadım bile..
bahçesini çiçeklerle donattığı ev..
işyerleri olmuştu içimi acıttı.. yirmibeş yıl önce
"sen kimlerdensin abeyim" demişti..

bu güne dek herkes.. sordu istedi de
senin gibi getirip de bana çiçek veren olmadı
nerelisin demişti.. buralıyım deyince de
"sen kimlerdensin abeyim" apışyım
sen buralı değilsin abeyim..

haftaya uğradığımda bana başka çiçek fideleri de ayarlamıştı..
sadece arapsaçını almış başkasına aldırmamıştım
mahalli isimlerle anlattığı fideleri
o parasını almadı ben de başka çiçek almadım
her defasında arapsaçı getirdi.. "abeyim yaşadamamışdır" dedim diye

yaşamadı gitti.. "abeyim sen çok elciklersindir"
önce bir ev bulduk, taşındı sitenin yerinden.
güllerinin bir kısmını elden çıkardık
bana beş sene yeter dediği odunları yetmedi

görevim gereği yılbaşı denetiminde ordaki herkesin bedelini ödedim
her yemekten koydurdum sıcak sıcak
mesainin bitmesini beklemeden yollandım
dış kapı ardından vuruluydu.. çağrıma komşular
"epeydir yok ellehem" dediler..

yoksa kapı ardından nasıl vurulacaktı.. köşedeki elektrik direğine tırmandım
"mustafa dedeeee..""
"ihtiyaaarrr"
tam zıplayıp ineceğim.. camda buğunun süzülmüş hali..
duvardan içeri atladım.. içerisi görülmüyor.. evin kapısı da arkadan vuruk

dış kapıyı içerden açıp birilerini çağırıdım
sonra evin kapısını açabildim.. içeride çok yoğun bir koku
yorganların arasında yuvasından fırlamış gözler
yemekleri bırakıp eve koştum odun vs
şimdilerde yarım saat çekecek yolu belki on dakikada alıp sobayı yakmıştım bile

ertesi gün ilk iş sosyal hizmetlere koştum..
benimle ilgilendiler.. hemen alırız dediler
tam bir ay sonra bir sabah geldiğinde eli-yüzü elbisesi düzgündü
memnundu.. bakım evindeyim dedi..
giderken "abeyim al beni oradan, eşim dostum var, bir duyan olur"

bu şehre o yıllarda gelen biri olarak benden başka kimsesi yoktu
eşi almanyaya gitmiş, kendisini aldırmamış..
evini ve işyerini satıp yetişen iki kızını evlendirmiş
damatlar kızlarını da alıp kaynanasına gitmişler
o hala yazın izine gelecekler diyordu

evini taşırken eski ahşap bir aynanın kenarına sokulmuş
hani şu yanar-döner naylon kartpostallardan bir kız resmi
bakmak isteyince "geçen bayram güçcük gızdan geldi yavrım benim" dedi
6 yıl öncenin tarihini taşıyordu..

çocuklarımla bir kaç defa ziyaret ettik.. hep şikayetçi idi..
bu yaşlı adamlarla ne konuşacağım abey.. "bunamış.. alzaymer hepiciği"
iş adres vs değişiklikleri derken..
yakınından geçerken şoförden rica ettim.. Huzurevinin önünde
yerinde yoktu.. sordum.. "nesi oluyorsun" izah ettim.. arkada bir servise yolladılar..

sıra sıra yataklarda her gören "çaay", "çaaayyy" hepsine tamam dedim
mustafa dede beni bekliyordu oda "çaayy" diye yalvarıyordu.. oturdum
hal hatır vs.. o sadece "sen kimsin abeyim" dedi
izah boşunaydı.. o gene "çay" istedi çıktım görevlilerden yardım istedim
"onlar hep ister ama biz vermeyiz yasak" dediler

o peşim sıra kovalıyordu "kimlerdensin"
bir gün fırsatım olduğunda aradım "mustafa yurtsever" yok öyle biri
tanış bir başhemşireyi istedim.. "yok o isimdebiri hemşehrim"
yahu kardeşim geçen yıl geldim daha.. nisan da vs

"tamam hemşehrim 4 yıl önce vefat etmiş"
ben aksini öyledim.. o ısrar etti..
hemşehrim ben kızın doğumunda izinliydim sen 25 nisanda gelmişsin
hafta içinde de amca vefat etmiş..
o hala "sen kimlerdensin" derdinde

sahi sen?

Allahh rahmet eylesin

SAĞLIK VE AFİYET İLE...
T E B R İ K L E R....

çok güzel insana bazı şeyler zamanla hatırlatılır ya bir nüsibet bin nasihatten efdaldır derler güzel kardeşim Allah kimseye caresiz dert vermesin ölüm korkusunu tattırmasın Ama unutmayalım da geledne sıralı gelmiyor ölüm her gün birisini alıp gidiyor.Hazırlıklı olmakda adam gibi yaşamakta fayda var sevgilerle kal

hayat sonunda herkes kendi hesabına düşecek kimse kimseyi tanımıyacak dost bu iş böyle...kazan ve kazandır yoksa işimiz zor...derler sen kimsin...sevgiler dolsun yüreğine....

Feri ölüme hazır gözleriyle bana baktı
ve

’ kimsin sen ? ’ dedi..

Yumruk yemiş gibi oldum suratımın tam ortasına
bu sefer boğazımda ki yumruyu yutamamıştım
Ben dedim
Ben....
Sustum.



Yavaşça kalktım gömüldüğüm yerden
odadakilere dönerek
hasta ziyareti on dakika beyler bayanlar diyerek
kapının kolunu buldum zorla.



Sürünerek asırlar süren çıktığım merdivenleri
koşarak beş dakikada indim
Hastanın sen kimsin lafı
belkide daha zamanım var
benciliğimi uyandırmıştı içimde
ölümden mi kaçıyordum
kim bilir?

Hüzünlü bir olayı güzel dizelerle anlatmışsınız tebrik ediyorum selamlar...........

Yaşananlar şiire dökülürse böyle güzel bir eser çıkar ortaya
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun dilerim

Hayatın içinde çıktığı aşikar...Tebrikler dile getiren yüreğe...

Allah kimsenin başına vermesin

dert verip derman aratmasın

böyle acılar çeken çok

yüreğin dert görmesin

Güzel bir konu ve konuyu titizlikle işleyiş. Bu yumruklar sanırım, sonsuzluğun başlangıcına varan yolda ihtiyacımız olan kıymetlerdir... Zira, bu yumruklar bizi bazı hakikatlerle başbaşa bırakıp, bizi hassasiyete davet ediyor gibi ne dersiniz?...
Saygılarımla.

Yavaşça kalktım gömüldüğüm yerden
odadakilere dönerek
hasta ziyareti on dakika beyler bayanlar diyerek
kapının kolunu buldum zorla.



Sürünerek asırlar süren çıktığım merdivenleri
koşarak beş dakikada indim
Hastanın sen kimsin lafı
belkide daha zamanım var
benciliğimi uyandırmıştı içimde
ölümden mi kaçıyordum
kim bilir?

Mevlam yardımcı olsun tüm hastalarımıza saygılar selamlar yüreyine

:((((

Sairem siirinizi kutluyorum yureginizin sesi hic susmasin sevgi ve dua ile...