29
Yorum
14
Beğeni
4,9
Puan
1935
Okunma

Önce usul usul
sonra sulu sepken yağan hüzünlerin altında
Parmak uçlarıma kadar ıslandım.
Üşüyorum.
Kime ne anlatsam
ancak anlayabildiğini alacak içinden
ben yine kalan hazan bulutlarında
ağlamaya devam edeceğim
anlaşılmamanın kederinde.
Nereye çıktığı belirsiz bir sokağın başındayım
Her şeyi ama her şeyi gömmenin telaşına öyle dalmışım ki
Ne zaman bu sokağa geldim bilmiyorum.
Her gömdüğüm ölünün kokusu sinmiş üstüme
yağan yağmurlar bile gideremedi
belki de bu yüzden yönümü kaybedişim.
Elektrik tellerine konan kumrular gibi
eşimi kaybetmiş ölüm orucundayım
her çakan şimşek biraz daha öldürüyor içimi
dursun diyorum artık bu zamansız yağan hüzünler
Sussun diyorum ölümün kapısını çalan parmaklar.
Gitmeyi hiç bu kadar istememiştim kendimden
Bu kadar gömülmemiştim zindanların en pis köşelerine
lağım kokuyor her taraf
tenim karanın en karasını süründü
matem havası var ortalıkta.
Ayvazım DENİZ
5.0
95% (18)
4.0
5% (1)