parmaklarım bir yanağın kavisine değdi
ince.. pürüzsüz..
serin ama soğuk değildi..
ona baktıkça tanrının suretlerini
ihlal etiğimi düşünüyorum
gözlerim hala aynı noktada
yakınsama
ve baktıkça közlenen o inanç
tanrım
bu ihmali bağışlayacağını biliyorum


yok içimdekinin bir örneği
bu kümelenen kalp benim
bir aşka tekrar olmak için sabırsız kıtlayan
bu parmaklar benim
baharatlı kokular giyinen bu ten…
yok dilimin bir örneği
uyarılmış masallar anlatırken
uykunun uyumaktan utandığı anlarda


elbet dokunabilirdim bu çıplak ellerle
kendi ateşimden daha büyük bir ateşe
gıdıklayabilirdim somurtkan düşlerinizi
ama bu karın
onu görmek ona değmek için ağrıyan bu karın
sizin değil benim
bilemezsiniz nasıl sevdiğimi kendimi
onun elleriyle dokunduğumda boynuma


bilin ki hiçbir şey kalmayacak sonunda
belki biraz kırmızı
o da bu yangının payı


sizde soğudum
onda öleceğim
yok ki bunun izahı


jir-mç