Gaflet uykularımın şafağında doğarak,
Yırtmış karanlığı içimde bir efsunlu ses.
Tutsak olduğum kara hülyaları boğarak,
Silkin kalk artık dedi verilmeden son nefes.

O kara hülyalı geceye dair ne varsa,
Toplayıp hepsini de, tek tek kaldırdım rafa.
Günahlarım köprü olsa da dünyadan marsa,
Gidiyorum İlahi adaletten tarafa.

Koyuldum yola gidiyorum,ellerim bomboş,
Ayaklarımda pranga,boynumda bir halka.
İçmiş aşk şarabından,olmuş körkütük sarhoş,
Gidiyorum sonsuzluğa doğru düşe kalka.

Ezelleri ebedlere mi bağlar bu yollar?
Her bir adımda uzar, hiç bitmeyecek gibi.
Köşe başlarını tutmuş şeytan beni kollar,
Vuslatı uzatma ey varlığımın sahibi.

Hiç bir özrün kifayeti yoktur vebalime,
Rahmetine sığındım ki o kılıçtan keskin.
Kerem lütfet, acı sana ayan ahvalime,
Azabım dinsin,olsun günahkar ruhum teskin.

Ey cenab-ı Hak! Reva görmesen de cenneti,
Varlığımla sana,senin yoluna köleyim.
Yoktur hiçbir şeyin senin yanında kıymeti,
Çevirme kapından,senin kapında öleyim.

Hüseyin KELEŞ