Aşk öykülerinin sıradışı yolcusu
Kanayan kalbimin sebeb-i katili
İntizârım var küflü sevdana
Kırgınlığımı dile getirdim
Oku bu kahır mektubumu-şaşırmış gibi yapma-
Âşina gelmeli her satır

Bıraktığın alevlerin sırrına ermek için
Bir avuç k/öz çaldım yüreğimin ateşinden
Yanınca kınalı ellerim
Hıçkırdı içimdeki çocuk
Soğumuyormuş nâr-ı aşkın külleri
Canım acıyınca anladım

Hani aşkın sadakati gerçekti
Bana dairdi sevmelerin

Anlattığın masalların
Penceresinden sığdırmaya çalışıyorum ahu-zârımı
Ağırlığından kırılıyor şiirimin kalemi
Yazmıyor vuslatı kadere

Kalbimin notaları ’es’ veriyor
Çalmıyor ’deniz gözlüm’ şarkısını
Ayazın vurduğundan beri gönül kıbleme
Çiçeklenmiyor gülüşlerim

Gelip geçerken yollarımdan
Kaç Eylül’ü öldürdün
Çoktan bıraktım saymayı

Tutunamadın denizin mavi koylarına
Usta oyunculuğunla oynadın -mahçup delikanlıyı-
Kocaman sevseydin -sevebilseydin eğer-
Bitmeyen sevdaların ezgisi olabilirdik
Dinerdi bu fırtına
Yeni baştan yazılırdı
Günâhsız olurdu aşkın hikâyesi

Omzunda ağladığım yıllar ne kadar geride kaldı
Hüznümün gözyaşına bandırılmış anılar kadar eski
Bir gün daha sona erdi sensiz -lâl oldu dilim-

Fırtına öncesi sessizlik sarınca bedenimi
Sessiz çığlıklarımı asıyorum hüzün bulutlarına
Bekliyorum çöl yağmurlarını
Susuzluktan kavrulmuş dudaklarımla

Kavuşmuyor uzun zamandır kirpiklerim
Alacakaranlıkta beklemekten yoruldum
Çekip alsınlar gözlerimdeki yabancıyı

Gözlerimden süzülüyor kalbimin kar taneleri
Saçlarıma sinmiş toprağımın kokusu
Avuçlarımda gül yaprakları
Şehrine bakıyorum -çözemiyorum düğümleri-
gel/sen diyemiyorum

helal et aşkını-ne olur-
senden gideyim

DENİZ_DERYA35