8
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
2227
Okunma
Kızıl saçlı yâr! Niçin; ağlar, ağlar durursun?
Yüreğindeki özünü, suratıma vurursun.
Karabasan gecede, uykumu hep bölensin!
Gece gebeyken güne, sebepsizce ölensin.
Söyleyemedim sana, dağıt o saçlarını.
Rüzgârda savrulurken, öpseydim uçlarını.
Çocuksu yüreğin var, kırılıp dökülürsün!
“Bir dinler misin beni!” Diyerek bükülürsün.
Sen; mevsimlerin asla, son gülü hiç değilsin.
Gül, nedir ki..? Önünde, tüm laleler eğilsin.
Ahmet Yağız ALTUNEL
24 Aralık 2012-Seydişehir/Konya
Cevap Yaz