Seviyor musun diyorlar.
Bilmiyorum diyorum.
Gerçekten bilmiyorum.
Belki de ben sevmeyi bilmiyorum.
Hatta eminim, ben sevmeyi bilmiyorum.
Bilmiyorum diyorum çünkü ; kimi sevdiysem bana düşman oldu.

Sevmek ya onların doğrusu,
Ya da benim doğrum.
Ama asla ortası yok.
Buluşamıyoruz bir türlü ortada bir yerde.
Ya öyle ya böyle, orta yok.
Orta asla yok.

Bazense sevdiğini söylüyorlar .
Gerçekten sevdiklerini ama,
Hatta inandırmak için bir sürü şey yapıyorlar.
Bizde inanıyoruz ;
Her zaman olduğu gibi.
Peki sonra neden yalan olduğunu anlıyoruz ki her şeyin ?..

Ya seviceksin bu hayatta,
Ezileceksin hep.
Ya da sevdiriceksin kendini,
Mutlu olacaksın.
Bu şekildede en doğrusu ’sevdirmek’tir değil mi ?

Peki soruyorum şimdi,
Eğer hepimiz birilerine kendimizi sevdirmeye çalışırsak,
Kim bizi sevecek ?
O zaman her şey yalan olmaz mı ?
Her şey bitmez mi ?
Aşk bitmez mi ?
Tükenmez mi ?

Neyse.
Demek istediğim ;
Aşk ölmüş arkadaş.
Artık aşk ölmüş !.