Bu şehir sana büyük gelir küçüğüm taşıyamazsın
Sokakları geri ötelenmiştir yürüyemezsin
Şehirde gürültü çok, klaksonlar çığlık çığlığa
Arabalar çoşkun dere misali akar durur caddeler boyu
Kaybolursun, yutar seni bu şehir küçüğüm!..

Bir başka bakar, bir başka konuşur şehirli
Çok kelimeli bilmecedir cümleleri, anlayamazsın
Duysan kuş dili sanır, şaşar kalırsın küçüğüm
Senin yüreğin parlak, sözlerin berrak
Boşa konuşmaz dilin...

Geceyi gündüz yapar şehirli anlayamazsın
Gölgesiyle sis perdesi çeker gözüne
Güneş battı der, uyuşur kalırsın.
Gündüz mü geceyi, gece mi gündüzü kucakladı
Farkına varamazsın küçüğüm...

Şehirde kuşlar bir başka öter
Dal bulamaz çatıdan çatıya uçar,
Bir buğday tanesi için onlarca kapıyı çalar.
Anlayacağın küçüğüm, şehirde yaşam zor
Işıltısına aldanma, lambalar bir yanar, bir söner.
Senin göğünün yıldızları gibi bitimsiz değildir ışıklar
Kısacası küçüğüm şehirde renk yok, taş çok
Her yer griye çalar, gözler yeşili arar
Hasta denir dalsız ağaç kökünden sökülür
Yerine taştan duvar dikilir.

Tozludur sonbaharı, düşen yaprak yer bulamaz
Ne yazı yazına, ne baharı baharına benzer
Kıştan kalmadır şehrin rengi
İnan bana küçüğüm tanıyamazsın
Görsen gözyaşını tutamazsın...

Sevgiler de, aşklar da bir tuhaf yaşanır şehirde
Her tutulan elde sıcaklık aranır;
Aşkın, sevginin sahtesi olur mu deme
Dilden düşene, sımsıkı sarılana inanma;
Senin sevginin rengine benzemez
Gürültülüdür buradaki sevgiler
Çıkarla büyür, çıkarla beslenir yalan aşklar...

Sen şehirli olamazsın küçüğüm,
Şehirde hayaller lime lime
Sevdalar taş, umutlar yarım,
Gölgelere sığınmıştır aşklar
Görsen ağlarsın, sevmekten vazgeçersin
Şehirleri yıkıp köy yaparsın!..

Sen şehri unut küçüğüm,
Yükselen binalar arasında yaşayamazsın
Kalabalık yutar seni yalnız kalırsın,
Şehirli olursan pişmanlıktan ölürsün.
Allı-pulludur şehrin yüzü dayanamazsın
Olduğun yerde kal küçüğüm
Ben seni uzaklardan seveyim!..

Rukiye Çelik
30.12.2012