Güneşler indirmiş aşk her gönüle
Kendisi tutuşmuş deli midir ne
Ala gülü tarif etmiş bülbüle
Kendini kaybetmiş deli midir ne

Kızlara anlatmış oya nakışla
Kızanı bağlamış bir tek bakışla
Atayı dertlemiş aba yakışla
Başın alıp gitmiş deli midir ne

Hayaller peşinde koşup duran o
Âşığın özünü eşip duran o
Kirpiği titretip düşüp duran o
Vuslata meyletmiş deli midir ne

Usul usul sızıp katı kalplere
Sırrını zerketmiş ete kaplere
İçirince saf bir sütü kalplere
Dervişi oynatmış deli midir ne

Çoban gibi koyun güderim sanmış
Kangal olur kurda giderim sanmış
Kuzuya borcumu öderim sanmış
Kartalı unutmuş deli midir ne

Duman vurmuş dağda kervan gezmezken
Timsah olan suda aslan gezmezken
Şeytânın içinde imân gezmezken
İnsânda say etmiş deli midir ne

Dünyevî’yim bana dokunmaz ama
İhtiyar eyledi bütün zamana
Bir ömrü sığdırıp kısacık âna
Kur’an-ı hatmetmiş deli mir ne