Ne güzeldi. Ne hoş bağlanmış finalde.
Her şeye rağmen pozitif duygularla ve umutla çıkmak sayfanızdan.

Sevgiler.

bisiklet denilince he babam gelir aklıma
Rahmetli iş yerine bisikletle giderdi ama ben her sabah bende binecegim arkana diye iş keserdim kendisine
sanırım benden bıkmış olacak ki bir gün beni arkasına bindirdi ve böğürtlenlerin içine düşürdü hemde bile bile :)
ertesi gün babam işe giderken benim hiç sesim çıkmamıştı bende binecegim arkana diye :))

şiirin beni nerelerden nerelere götürdü
şairin hası şiiri hissettirendir derim her zaman
okudum ve hissettim kutlarım sevgili şairem ilhamın bol olsun selamlar.

Çocuk Bisikletinde



eziliyorum
düşman çizmeleri altında ezilir gibi
geçilmiyor sokaklar
gerçekleşmemiş dua kırıntılarından
nereye baksam
kalbin direği düşüyor
nerede ısıtmaya kalksam üşüyen ellerimi
bir lokmacık güneş
inmiyor tek başıma boğazımdan


yanıt bile alamıyorum merhabama
insan çengelleriyle asılmışsın kasap duvarlarına
gık desen
doğrayacaklar sanki keskin bıçaklarıyla
duyulur duyulmaz tonda sesin
sanki ağır bir taşsın da yolda
çekiciler kaldırıyor
bakışların varla yok arası
gözlerin sallanıyor boşlukta------------------
------------------------------------------------------
_________________________________________
Evet öyle oldu şimdi yaşamlar. Bir Tanrı selamı, dost merhabaları sanki ücrete tabi oldu.
Sokaklarda insan profilleri değişti. Tüm aşinalıklar rafa kaldırılmış gibi, hep korku saçan bir yığın öfkeli yüzler, es kazara yanlışlıkla bir merhaba desen, en ağır sözlerin bir silah gibi yüzlerde patlayabileceği izlenimini ediniyor, daha da fazlası yakasından tutulacakmış hissine kapılıyor insan.
Bu hal sevgilerin, insan ilişkilerinin adeta bittiğini haykırı gibi insana. Ne yana baksan bu olumsuz ve hüzün verici manzara. Komşulukta böyle, sokakta böyle, hatta yakın akrabalıklarda da bu soğukluklar yansıyor insana.
Bu durumda mı ümitvar olacak artık insan? Bu şartlarda mı mutluluğu arayacak? peki insan yaşamının temeli olan sevgiler nerede? Yoksa, gerçek ve düzeylii sevgilerin olmayışımıdır bütün bu olumsuzlukların, mutsuz ve kuşkulu yaşamların sebebi.

Her zamankiler gibi yine anlamlı, yine düşündüren, tatverendi bu şiirinde Gülünay şairim. Esenlik ve mutluluk dileklerimle kutluyorum seni. Kemal Polat

kempol tarafından 12/25/2012 1:17:14 AM zamanında düzenlenmiştir.