Bugün de hasbi haldik beyaz satırlarla
Gecenin bir deminde
Sokak ortasında kalmış
Serseriler gibi
Üşütmeyecekti satırlarım
Utangaç tavırlarına takılıp sübyan duygularım
Yazmayacaktı kalemim aşk/meşk safsatalarını
Geceyi delen sessizlik
Çıldırtırken beynimi
Uyuşmuş loplarından yuvarlanan
Sözcükler dökülmeyecekti…

İşte öyle.!

Yasemin kokulu dudakların yapıştı bedenime
Huzurum sana kaçtı sevgili.
İşte ben böyleyim.!
Sevgiye susamış acıkmış yüreğim…

Masamda duran buruşmuş bir kâğıda
Tüketirken cümlelerimi
Öyle savurgan dökülüverdi
Aşk sözcükleri…

Bugünde sensizliğime sarılacağım
Ve anason kokmayan dilimden
Kaç sarhoş kelimeler düşecek bilmiyorum.
Biliyorum;
Sabah kalktığımda hepsini unutacağım
Yalnızlığım kurşun sıkarken sarhoş sözcüklerimin izine
Aklıma gelmişken söyleyeyim
Bir gün ben de gideceğim
Hiç bilmediğim bir şehrin gizli kuytularına
Saklanacak senden bedenim
Ağırlığı hissedeceksin omuzlarında
Kızıl kan kusacak gecelerin
Beni hayal ederken düşecek son nefesin
Ve ben tıpkı şimdi olduğu gibi
Yine seni seveceğim…

Şimdi
Kaç küfür düşüyor dudaklarından
Kaç sitemkâr tavırla kızıyorsun bana
Bilmiyorum.!

Bu gece
Hasbi hal etmeyecektim oysa satırlarla
Düşmeyecekti kalemimden sarhoş kelimeler
Ve kirletmeyecekti divitimden dökülenler
Aşk denilen olguyu
İçimi acıtmayacaktı hiçbir şey
Sensizliğimde acıdığı kadar…

İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”