Üzüm budamaya kalktık ay’dan

Ağrıyan bir mutluluk olmasın
Ağrıyan yanlarımızı ikmal eden tabutlar
Soğukta üşüyen ceset olmasın
Mavi bir tülbent karanlığa.

Başım dik, vazgeçilmez aşk,
Tozlu raflar arasında menzil
Beyhude dolaşır kelebekler hekim yok,
Kurşun sıksan karanlığa,
Bezirgân çarşısından yükselir mızraklar,
Safkan atlar geçer düşlerimizden,
Bırakıp nallarını vefazıslığa
Leyla karanlıkta bir şehir olur ulaşılmaz,
Mecnun vurgun yer göklerden,
Düşer tarlasına belanın.
Güneş fermanı hazırlar
Darağacında yükselen çığlıklara,
İstanbul ve ben,
Şehrayin yapıştırılmış sırtına balıkların
Düşmesin diye göklerden.
Mehtabı kolluyorum,
Sır vermesin sulara
Kafes içinde mahşer,
Dinamit fıçısı yaşamak,
Güvercinler emanet,
Öfkeli kalabalıklara,
Parmaklarımın ucunda
Kurt sesleri sonsuzluk.
Hangi diyara gitsem kalemi kırık şair,
Fareler uçarken göklerde,
Kuşlara seyahat bavul içinde,
Böylece kovuluyoruz
Çocukların geniş parklarından.
Ne diyordum sahi,
Kar altında ikamet ederken kardelen,
Gökyüzü iri memelerinden
Süt emzirirken özgürlüğe,
Bir bak savaşarak eskiyen gözlerimize,
Bir tarafı Filistin,
Bir taraf çeçenya,
Bir taraf hala ırak,
Fil ordusu çıkmaz oldu
Aşkı savunan çocukların dünyasından.

Ve hala sarhoşum
İnatla içtiğim,
Kirli sulardan,
Tütünden,
Fare ölülerinden,
Kulağıma indirdiğim paslı
Kepenklerden.

Bir duvarın dibine bıraktığım ağzım,
Bir tamirci çantasında beynim,
Hafızamın mağrur sikkeleri düşer kulaklarımdan,
Mahsustan yaşadığımızı anlamadan
Ayaklarımıza bağlı bulutlar,
Dövücülerini ayartan adamları ararken
Sokak ortasında bir hayvan

Şaşkınlık uyumaz
Fotoğraflarını kaybetmiş ölülerin saçlarında,
Yağmurlar ayaklanır
Kırbaçlarıyla düşlerime girmiş mevsimlerde,
Adresim açık,
Boğulmuş kuşlar teninde gezerken gece,
Tek vardiyam,
Korkusuzluk,
Ne tunçtan,
Ne demirden,
Bir kahkaha,
Bir okyanusu övmekten korktuğumda,
Başucumda yastık, sıra sıra lahitler.
Son ufukta kervan,
İstanbul yüklü gemilerle açılsan
Maveranın tahtına.

Naylon ayakkabıyla geçtik çağları,
Üzüm budamaya kalktık aydan,
Huysuz yıldız topladık avuçlarımıza,
Usulca girerken koynumuza mahmurluk.