6
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
1343
Okunma
Sen ki, alaca sokaklarında izini kaybettiğim adam
Doğrula beni…
Hangi köşeye düşmüşsen yasını, geceden
Sorgula kendini….
Umut kimsesiz değil, sen ve ben kadar.
Can yoldaşı…
Bir doğurucusu var onun da
O ki alnımızda biriken çizgilerin ressamı
Kimin gücü yeter ki çalmaya
Hani yalnızlık dediğimiz gerçek
Herkeste aynılık, hüzzam makamı
Hele bir de soğuksa gece
Issızsa…
Koynuna binbir heyelan vuruyorsa
İşte o vakitlerdir dem
Şiir de, şarkı de, dua de
Devrim Tülay
21.12.2012
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz