Görüyorum ki,son zamanlarda
Bir şair çıkmış meydanlara
Kendisini anlata anlata bitiremiyor

Bazen bir bakıyorsun
Kibirlimi kibirli, bazende çok derin
Her sözü çileli,her sözü manalı

Herşeyi biliyor bilmesinede
Sanki bilgiyi bildiğini sanıyor
Aşkında sevdanında hayatında
Tek yazarı çizeri kendisi sanıyor

Böylesine bir insanın haline
Gülsemmi ağlasammı yoksa sevsemmi
İnanın bende bilmiyorum

Bizki küçücük
Bir hücreden olma insanız
Heryerimiz bilge,heryerimiz şair
Heryerimiz ozan olsa ne yazar
Yazan kalem,aşıklara taş atıyorsa
Maşuklara söz söylüyorsa

Hayata ise aklı sıra
Ders vermeye kalkıyorsa
O şair ancak sınıfta kalır

Siz değerli gönül dostları
Lütfen sizlerden rica ediyorum
İçinizden birisi,kalkıp söylesin bana
Bu ne öfke,bu ne telaş
Bu ne gizemlilik

Gizemin içindeki gizem
Matamatiğin içindeki
Çözünürlük sende gizliyse
Peki hala neler söylüyor
Farkındamısın,bu bilge dolu
Paslanmaya yüz tutmuş dilin

Akıl duvarını aşıpta
Aklını yitirmiş şair
Sen kendini ne sanıyorsun ki
Sen bir şairmisin
Yoksa kendi kibrinden
Yok olmuş şeytanın tüccarımısın

Ey yurdumun insanı
İçinizdeki sese kulak verin
Şair olmak veya olmamak
Arasındaki fark sizce nedir

Sadece düşünün
Ve yine düşünün
Ardı ardına durmadan
Yorulmadan daima düşünün

Bence bir toplumu
Düşünmeye teşfik eden
Yol yordam gösteren
Aşığı aşka aşık edendir
Benim bildiğim,hakikatli şair

Anlamasını dinlemesini
Adam gibi görmesini bilene
İşte anlatım işte şiir
Biz gönül erleri
Nekadar çok derin sözcükler
Yazarsak yazalım

Neyi anlatırsak anlatalım
Bir toplum nekadar anladıysa
İşte okadardır şair...

Ufuk GÜNEY