Acıdı...Ama söküp attım...



Ayrılığı kucaklarken usul usul ninni gibi
Uyudu da büyümedi hasat mevsimi
Hasret ektiğin yerde
Biçerken nefreti
Pişmanlık gömleğini giymekte vardı sonunda
Düşünmeden kursağından döktüğün yalanlarla
Şimdi el gibi bakarsın uzaktan bana.




Hak etmediğin bir sevgi gölüne girmiştin
Çağladın, çağladın nehir sandın girdiğin sığ suyu
Her yaptığın kalleşliği çeker nasılsa deyip
Öptüğüm yaraların iyileşir sandın
İzi kalmaz deyip de kolayca salladın dilinden
Hangi gönül ben istemeden gönderir sanırsın
Şimdi el gibi uzaktan bana bakarsın.




Biriktirdiğim öfkem doldu taştı kabından
Kusursuz değildim aştım kendimi çoktan
Zordur bunca yalanın ortasında dim dik durmak
Onurdur beni senden koruyan
Herkes kendi kabusları içinde yaşar
Rüyalarımda gördüğüm
Hayalini kurduğum sen değilmişsin çok geç anladım
Şimdi uzaktan baksan ne yazar
Ben seni geçmişe uğurladım.








Ayvazım DENİZ