Sen çoktan tüketmişsin bereket mevsimlerini
İklimlerin hazan olmuş

Yaralısın her yerinde bandaj
Tükenmiş sigaran da dumanın
efkarın tüter isli

Kırık dökük lehçen de bile türlü sırlar gizli
Sanma okuyamam gözlerinde ki perdeden her şeyi

İntihar süsü verilmiş bir ölüyüm şimdi, nazarın katil
Katlimi planlamadan baktın ya bana,
oldun Azrail

Defteri dürülmüş bir mevtanın
ruhuna döksen zemzem
Sönmez artık düştüğü bu girdapta
yanar cehennem

Üşümezdim yandıkça harlanan bu yokluk illetinde
Bari suyumu ısıtsaydın
huzur bulduğum şiir gibi nefesinde

Zebaniler dolaşır yalnızlığıma ilaç
Korkarım bu coğrafyası bozuk illerde

Sebebi trajedim-in yazarı,
sen çizdin bu tabiatı bozuk romanı
Okudukça şişti,
ciğerim siroz

Hekim yok merhem’siz gezerim

Kefen’imden kan sızar
beyaz boya yok
bana haram
Şimdi matem rengi kainat
istersen tüm evreni yıldızlarla donat

Neye yarar ki kırıldıktan sonra kol kanat